Bij persoonlijke verzorging gaat het om het ondersteunen of overnemen van zelfzorg bij mensen met een aandoening of beperking. Persoonlijke verzorging is gericht op het opheffen van het tekort aan zelfredzaamheid van de cliënt. Dit kan ook inhouden dat de cliënt wordt gestimuleerd om deze activiteiten zelf te doen en aan te leren.
De Wet langdurige zorg (Wlz) regelt zware, intensieve zorg voor kwetsbare ouderen, mensen met een handicap en mensen met een psychische aandoening. Het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) beoordeelt of iemand in aanmerking komt voor zorg vanuit de Wlz. U komt mogelijk in aanmerking als u intensieve zorg of toezicht nodig heeft. Voldoet u aan de voorwaarden? Dan geeft het CIZ een zogeheten Wlz-indicatie af. Dit is een besluit waarin staat dat iemand recht heeft op langdurige zorg. Met een Wlz-indicatie kunnen mensen terecht in een verpleeghuis, een instelling voor mensen met een handicap of een ggz-instelling. Maar ze kunnen er ook voor kiezen om thuis te blijven wonen met intensieve zorg. Hiervoor kunt een persoonsgebonden budget aanvragen!
Dit is alleen mogelijk als de situatie thuis geschikt is om verantwoord en doelmatig zorg te krijgen. Dit betekent bijvoorbeeld dat u veilig en gezond thuis kunt blijven wonen. Voor het onderscheid tussen persoonlijke verzorging thuis en verpleging in een verzorgingshuis geeft de aard van de zorg de doorslag. Het uitgangspunt is: alles wat mensen gebruikelijk aan zelfzorg uitvoeren is persoonlijke verzorging. Dat geldt niet alleen voor de persoonlijke verzorging die iedereen nodig heeft zoals bijvoorbeeld wassen, maar ook voor de persoonlijke verzorging die nodig is vanwege een gezondheidsprobleem, zoals een stoma.
Door te bemiddelen helpen wij mensen bij het blijven wonen in hun vertrouwde omgeving.
Wat moet ik doen om dit aan te vragen? En hoe kan ik dit aanvragen?
Bij de vraag tot welke zorgvorm iets hoort, is het beroep van de zorgverlener niet van belang. Het onderscheid loopt niet parallel met de historische taakverdeling tussen verpleegkundigen en verzorgenden. De Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) bepaalt dat de geleverde zorg goed moet zijn. De zorg moet dus worden geleverd door iemand die bekwaam is. Het uitvoeren van voorbehouden handelingen in opdracht van een arts is geen persoonlijke verzorging maar verpleging.
Hulp en begeleiding bij transfers (bijvoorbeeld in/uit bed, bed-stoel, in/uit bad). Hulp bij wisselliggingen. Hulp bij houding in bed, stoel, enzovoort.
Met een persoonlijke begeleiding kunt u ook hulp krijgen bij het eten en drinken en in het toedienen van sondevoeding.
Alle noodzakelijke voetverzorging, met uitzondering van geneeskundige voetzorg, is te beschouwen als persoonlijke verzorging.Als geneeskundige zorg nodig is, zoals bij diabetesvoeten het geval kan zijn, dan is dit zorg vanuit de Zorgverzekeringswet (huisartsenzorg, ketenzorg). In de zorgpolis van de verzekerde staat welke zorg wordt vergoed en hoe de procedure voor vergoeding is geregeld. Alléén voor mensen met verblijf en behandeling in dezelfde instelling geldt dat de geneeskundige zorg van algemeen medische aard, zoals de medische zorg bij bijvoorbeeld diabetesvoeten, óók onderdeel is van Wlz-zorg.
De zorgaanbieder dient goede zorg te bieden. Het is aan de zorgaanbieder om te bepalen wie de voetverzorging/voetzorg die tot de Wlz-zorg behoort op een verantwoorde manier kan bieden. Bij mensen zonder voetproblemen kan een verzorgende of een pedicure de voetverzorging bieden. Bij voetproblemen zal meer deskundigheid nodig zijn van bijvoorbeeld een gespecialiseerde pedicure of een podotherapeut. De zorgaanbieder betaalt de kosten van de noodzakelijke voetverzorging/voetzorg die onderdeel is van de Wlz. Een zorgaanbieder mag voor die zorg geen kosten aan de verzekerde in rekening brengen, omdat het om verzekerde zorg gaat.