De komst van het grote Psychiatrisch Ziekenhuis begin 20e eeuw in Wolfheze maakt een postkantoor noodzakelijk. Naast de postbehandeling heeft het ziekenhuis óók voor het uitbetalen van salarissen een postkantoor nodig. Daarom wordt in 1909 het voorhuis van een ontginningsboerderij op het terrein als Hulppostkantoor ingericht. In 1921 komt het Postkantoor Wolfhezen in een mooi pand met rieten dak, dat tot 1993 als zodanig in gebruik is.
In 1920 wordt de aanbesteding van de bouw van het post-, telegraaf- en telefoongebouw Wolfheze bekend gemaakt in de Algemeene Landsdrukkerij en in 1921 wordt het als zodanig in gebruik genomen. Links in het pand (de noordkant) is op de benedenverdieping het postkantoor- gedeelte en de rest van het fraaie gebouw is woonhuis voor de familie van de postkantoorhouder Jan Eppo Ottes.
Ottes is in 1909 benoemd in de functie van ‘Hulppost- en Telefoonkantoorhouder’ als er eerst een Hulppostkantoor is gevestigd in de voormalige ontginningsboerderij op de noordelijke hoek van het ziekenhuisterrein. Hij is dan tevens schoenmaker op de Stichting en zijn vrouw verkoopt snoepgoed e.d. in een gedeelte van de boerderij.
Het dorp groeit snel met woningen, hotels en pensions, eerste middenstand, Blindentehuis en kerk en dat brengt het nodige werk mee voor Ottes en de (hulp)bestellers. Naar de hotels moeten regelmatig ‘expressen’ (brieven met bezorging per expresse) worden bezorgd en dat gebeurt dan nog uiteraard op de fiets, ongeacht het tijdstip en weer of geen weer. Het kantoor is elke werkdag open van 9 tot 18 uur en tevens op zaterdagmorgen. Regelmatig moet Ottes de post zelf ophalen bij de trein om 06.00 uur ’s morgens. Als Ottes in februari 1941 afscheid neemt van zijn functie bij de PTT neemt zijn 20-jarige zoon met dezelfde voornaam Jan Eppo de functie van zijn vader over. Deze heeft zijn afscheid in november 1980 als ‘Employé 1e klasse der PTT’ en gaat met pensioen.
Nog tot juni 1993 zal het gebouw als postkantoor functioneren en daarna wordt het gesloten. Er komt er een eenvoudig postagentschap in een drogisterij aan de Heelsumseweg. Hierna komt het postagentschap in een supermarkt aan de Wolfhezerweg en na sluiting hiervan in december 2000 is het gevestigd in de Stationswinkel, waar het nog steeds is. De laatste postkantoorhoudster Tanja Duiven blijft na de sluiting in 1993 in het pand wonen. Na haar overlijden in november 2009 wordt het inmiddels geheel tot woonhuis getransformeerde pand verkocht. Alleen de grote natuurstenen brievenbus links in de gevel herinnert nog aan zijn belangrijke bestemming van vroeger.
De ontginningsboerderij met paardenstallen waar het Hulppostkantoor sinds 1909 in is gevestigd, stamt uit ongeveer 1880 en is gebruikt bij de ontginningen van de heide. Op deze ansichtkaart (gedeelte) uit 1912 is het postkantoor met het gietijzeren post- en telegraafbord tegen de gevel en de brievenbus met de lichtingstijden.
Op deze foto uit 1990 is het gebouw nog in volle glorie als postkantoor. De mooie gebogen rieten kap en de luiken maken het gebouw erg aantrekkelijk. Links in de gevel zit de oude natuurstenen brievenbus, waarbij de post direct binnen terecht komt. Aan de straat staat dan tevens de moderne gietijzeren brievenbus.
Bij een gewapende overval op het Postkantoor Wolfheze wordt in november 1988 zevenduizend gulden buitgemaakt. De jonge overvaller richtte een vuurwapen, vermoedelijk een revolver, eerst op één van de twee klanten in het halletje en dwong vervolgens de mensen op de grond te gaan liggen. De beheerster werd gedwongen geld te geven. De beheerster zat in een goed beschermde ruimte maar de twee klanten niet en dus gaf zij meteen het geld. De jonge overvaller (ongeveer 22 jaar) verdween met het geld en is nooit gevonden.